Warning: fopen(przeczytaj.html): failed to open stream: No such file or directory in /usr/home/NW/domains/nw.ct8.pl/public_html/art/generator/index.php on line 4
Warning: fclose() expects parameter 1 to be resource, boolean given in /usr/home/NW/domains/nw.ct8.pl/public_html/art/generator/index.php on line 5
Wykryto próbę włamania na nasz serwer .Zawiadomienie przed wszczęciem postępowania.
TY lub ktoś z twojego komputera próbował włamać się na nasz serwer
Włamanie zostało dokonane 2024-11-24 o godzinie 17:53
rozpoznaliśmy Twój IP: 18.225.92.60
System operacyjny: Array
Przegladarka: Array
Twoje IP: 18.225.92.60
Proszę o wyjaśnienie
Informujemy o obowiązku poinformowania Policji
6 Jak złożyć zawiadomienie o przestępstwie?
2. Kto ma obowiązek złożenia zawiadomienia o przestępstwie?
Polska procedura karna nakłada obowiązek zawiadomienia organów ścigania o popełnieniu przestępstwa
ściganego z urzędu. W tym celu w kodeksie postępowania karnego został wprowadzony zapis dotyczący
społecznego obowiązku zawiadomienia o przestępstwie (art. 304 § 1 k.p.k.). Zgodnie z tym artykułem, każdy
kto dowiedział się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma obowiązek zawiadomić o tym fakcie
prokuratora lub Policję. Oznacza to, że nie tylko pokrzywdzony lub bezpośredni świadek przestępstwa, ale
każda osoba dysponująca informacjami na temat popełnienia przestępstwa powinna zawiadomić o tym organy
ścigania.
Przepis ten nie przewiduje kary za niedopełnienie wspomnianego obowiązku, odwołuje się natomiast do
pożądanych postaw społecznych w demokratycznym państwie, dzięki którym popełnione przestępstwo nie
pozostaje anonimowe, a jego sprawca nie może liczyć na bezkarność.
Wyjątkiem od tej zasady jest tzw. obowiązek prawny zawiadomienia organów ścigania w przypadku
posiadania wiarygodnej informacji o przestępstwie. Dotyczy to wybranych, szczególnie groźnych kategorii
przestępstw, wskazanych w art. 240 § 1 k.k. Są to np.: ludobójstwo, zamach stanu, szpiegostwo, zamach na
życie prezydenta, zabójstwo, porwanie statku powietrznego lub wodnego, wzięcie zakładnika oraz przestęp-
stwa o charakterze terrorystycznym. Kara przewidziana za niedopełnienie tego obowiązku może wynosić na-
wet 3 lata pozbawienia wolności chyba że zachodzą przesłanki wyłączające bezprawność czynu lub zgodnie
z ustawą sprawca nie podlega karze.
W tym zakresie należy wskazać, że nie popełnia przestępstwa ten kto:
zaniechał zawiadomienia mając dostateczną podstawę do przypuszczenia, że informacja o popełnionym
przestępstwie dotarła do organów ścigania, oraz ten kto: zapobiegł popełnieniu przygotowywanego lub usiło-
wanego przestępstwa wskazanego w art. 240 § 1 k.k.
Jeżeli jednak sprawca zaniechał zawiadomienia organu ścigania z obawy przed odpowiedzialnością karną
grożącą jemu samemu lub osobom mu najbliższym, popełnia on wprawdzie przestępstwo ale zgodnie z ko-
deksem karnym nie podlega karze.
Należy dodać, że poza przepisami kodeksu karnego oraz kodeksu postępowania karnego istnieją ustawy
zawierające przepisy nakładające na niektóre osoby obowiązek powiadomienia organów ścigania o podejrze-
niu popełnienia przestępstwa, w przypadku posiadania wiarygodnych wiadomości na ten temat. Przykładem
takiego rozwiązania jest przepis art. 60 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j.
Dz. U. z 2016 r. poz. 224), który nakłada na właścicieli lub działających w jego imieniu zarządców albo
kierowników zakładu gastronomicznego, lokalu rozrywkowego lub prowadzących inną działalność usługową
obowiązek niezwłocznego powiadomienia organów ścigania w przypadku posiadania wiarygodnych wiado-
mości na temat popełnienia na terenie tego zakładu lub lokalu takiego przestępstwa, jak: handel narkotykami,
udzielanie, ułatwianie lub umożliwianie ich użycia albo nakłanianie do użycia takiego środka bądź substancji
innej osoby.
W tym przypadku odpowiedzialność karna za niedopełnienie obowiązku powiadomienia organów ścigania
może wynieść do 2 lat pozbawienia wolności.
Obowiązek zawiadomienia organów ścigania, w przypadku posiadania wiedzy na temat popełnienia prze-
stępstwa ściganego z urzędu, ciąży także na instytucjach państwowych i samorządowych, które dowiedziały
się o tym w związku ze swą działalnością. Muszą one wówczas przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu
przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego
zarządzenia – aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa
Jak złożyć zawiadomienie o przestępstwie? 7
3. Jakie są formy zawiadomienia o przestępstwie?
zawiadomienia o przestępstwie?
Jak złożyć zawiadomienie o przestępstwie? 7
3. Jakie są formy zawiadomienia o przestępstwie?
Istnieje wiele sposobów poinformowania Policji o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa,
lecz nie wszystkie formy są jednakowo skuteczne i wiążące dla organów ścigania. W Polsce funkcjonuje wiele
anonimowych infolinii, ukierunkowanych na zwalczanie różnych kategorii przestępczości. Korzystaj z nich,
jeśli takie rozwiązanie uznasz za stosowne, np. jeżeli posiadasz konkretną informację o przestępstwie lub
dysponujesz wiedzą mogącą przyczynić się do jego wykrycia, a jednocześnie pragniesz pozostać anonimowy.
Jeżeli jednak sam padłeś ofiarą przestępstwa (ukradziono Ci samochód, pobito Cię, ktoś Cię oszukał), nie
wybieraj tej formy kontaktu z Policją.
Twoje zgłoszenie telefoniczne lub anonimowa informacja o zdarzeniu zainicjują wprawdzie czynności
Policji – w zależności od faktycznych potrzeb zostanie niezwłocznie podjęta interwencja lub też informacja
będzie weryfikowana. W toku sprawdzania Policja będzie ustalać, czy zdarzenie, o którym przekazałeś infor-
mację, posiada znamiona przestępstwa (lub wykroczenia) i w zależności od wyniku tych ustaleń, będą podej-
mowane dalsze działania. Powinieneś jednak wiedzieć, że taki tryb postępowania w niektórych przypadkach
opóźni reakcję organów ścigania, dużo czasu pochłonie bowiem ustalenie danych, które można byłoby szybko
uzyskać bezpośrednio od osoby zawiadamiającej.
Zawiadomienie o przestępstwie powinno zawierać jak najwięcej konkretnych informacji. Jeżeli uważasz,
że jesteś w stanie sam wyczerpująco opisać, co się wydarzyło (a zdarzenie nie wymaga natychmiastowych
działań organów ścigania), możesz wysłać pocztą, mailem, faksem czy też przynieść osobiście do jednostki
Policji napisane przez siebie zawiadomienie o przestępstwie. Na końcu naszego poradnika znajdziesz przykła-
dowe zawiadomienie o dokonaniu oszustwa. Takie zawiadomienie możesz napisać samodzielnie.
Jeśli złożyłeś zawiadomienie na piśmie i wyczerpująco przedstawiłeś okoliczności popełnienia przestęp-
stwa, czynność tę możesz uznać za zakończoną. Pamiętaj jednak, że prawdopodobnie niebawem zostaniesz
wezwany do złożenia zeznań w charakterze świadka. Może się też zdarzyć, że – według Policji – w napisanym
przez Ciebie zawiadomieniu będzie brakować istotnych szczegółów – wtedy również otrzymasz wezwanie do
jednostki Policji, by uzupełnić zawiadomienie.
Jeśli zdecydowałeś się napisać zawiadomienie o przestępstwie samodzielnie, musisz pamiętać, że powin-
no ono spełniać wymogi pisma procesowego, wynikające z art. 119 k.p.k. To znaczy, że powinno zawierać
w szczególności:
oznaczenie organu, do którego jest skierowane (oznaczenie jednostki Policji lub prokuratury wraz•
z adresem);
dane personalne oraz adres wnoszącego pismo;•
opis sprawy, której dotyczy zawiadomienie (w miarę potrzeby z uzasadnieniem);•
datę i podpis składającego zawiadomienie.•
Zadbaj o potwierdzenie wysłania swojego zawiadomienia lub pokwitowanie, jeśli doręczyłeś je osobiście.
Pokwitowanie z reguły będzie wiązało się z potwierdzeniem na kopii lub kserokopii Twojego zawiadomienia
(z naniesioną datą i podpisem osoby przyjmującej).
Możesz też po prostu udać się do jednostki Policji, gdyż najczęściej spotykaną formą zawia-
domienia o przestępstwie jest zawiadomienie złożone w formie ustnej, przyjęte i spisane przez
policjanta w formie protokołu.
Wówczas od razu zostaniesz przesłuchany w charakterze świadka, a jeśli jesteś pokrzywdzonym – dowiesz
się o swoich uprawnieniach i obowiązkach, będziesz mieć też możliwość bezpośredniego zapytania policjanta
o wiele nurtujących Cię kwestii dotyczących Twojej sprawy.
Pamiętaj, że czynność ustnego zawiadomienia o przestępstwie jest wprawdzie rozmową, lecz Policja ma
obowiązek odpowiednio ją udokumentować. Przed zakończeniem czynności nie możesz oddalić się z jed-
nostki Policji, nie możesz również odmówić zapoznania się z treścią protokołu oraz podpisania go, masz na-
8 Jak złożyć zawiadomienie o przestępstwie?
tomiast prawo żądać, by policjant zamieścił w protokole z pełną dokładnością wszystkie Twoje wypowiedzi,
gdy dotyczą one Twoich praw lub interesów.
W sposób szczególny traktowani są pokrzywdzeni przestępstwami seksualnymi określonymi w art. 197
– 199 k.p.k. Zawiadomienie o przestępstwie przyjmowane od pokrzywdzonego ogranicza się do wskazania
najważniejszych faktów i dowodów. Przesłuchania natomiast pokrzywdzonego w charakterze świadka zare-
zerwowane zostało dla sądu i prowadzone jest w warunkach zapewniających pokrzywdzonemu odpowied-
ni komfort psychiczny, między innymi poprzez odpowiednie przygotowanie do tego celu pomieszczeń.
W warunkach, o których wspomniano wyżej, Sąd przesłuchiwał będzie w charakterze świadka, także:
małoletnich poniżej 15 roku życia• pokrzywdzonych przestępstwem z użyciem przemocy lub groźby
bezprawnej lub przestępstwem przeciwko wolności, wolności seksualnej i obyczajności oraz przestęp-
stwem przeciwko rodzinie i opiece
małoletnich powyżej 15 roku życia• pokrzywdzonych przestępstwem z użyciem przemocy lub groźby
bezprawnej lub przestępstwem przeciwko wolności, wolności seksualnej i obyczajności oraz przestęp-
stwem przeciwko rodzinie i opiece, gdy zajdzie uzasadniona obawa, że przesłuchanie w innych warun-
kach mogłoby wywrzeć negatywny wpływ na ich stan psychiczny),
małoletni poniżej 15 roku życia świadków• przestępstw z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej lub
przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności oraz przestępstw przeciwko rodzinie i opiece,
jeżeli zeznania tego świadka będą istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.
Jeżeli masz wątpliwości, jak powinieneś zachować się i która forma powiadomienia będzie najlepsza
– przyjdź do najbliższej jednostki Policji.
Jeżeli – w Twojej ocenie – zagrożone jest życie, zdrowie lub mienie Twoje albo innych osób, nie zwlekaj
z poinformowaniem najbliższej jednostki Policji (każdą dostępną Ci metodą).
Jeżeli jesteś pokrzywdzonym składającym zawiadomienie o przestępstwie, na Twój wniosek organ przyj-
mujący zawiadomienie ma obowiązek wydać Ci nieodpłatnie potwierdzenie złożenia zawiadomienia, zawie-
rające m. in. następujące dane: datę oraz miejsce przyjęcia zawiadomienia, wskazanie organu przyjmującego
wraz z danymi do kontaktu, sygnaturę sprawy, dane określające tożsamość pokrzywdzonego, czas i miejsce
popełnienia czynu, którego dotyczy zawiadomienie, oraz zwięzły opis czynu i wyrządzonej szkody (art. 304b
k.p.k.)
Z uprawnienia tego może także skorzystać Twój pełnomocnik, przedstawiciel ustawowy lub osoba, pod
której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje, a w myśl art. 52 k.p.k. w przypadku śmierci pokrzywdzonego do
złożenia wniosku uprawnione są osoby najbliższe lub osoby pozostające na jego utrzymaniu.
4. Gdzie można złożyć zawiadomienie o przestępstwie?
Zawiadomienie o przestępstwie ma obowiązek przyjąć od Ciebie każdy funkcjonariusz Poli-
cji na każdym posterunku, komisariacie i w każdej komendzie Policji, sporządzając protokół
przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie.
Powinieneś wiedzieć, że Twoją sprawę będzie prowadziła ta jednostka Policji, na terenie działania której
popełniono przestępstwo. Jeżeli jest to możliwe, najlepiej, abyś zgłosił się od razu właśnie tam. Jeżeli nie
jest to możliwe lub nie wiesz, gdzie dokładnie popełniono przestępstwo – złóż zawiadomienie jak najszybciej
w najbliższej jednostce Policji. Zawiadomienie o przestępstwie złożone w jednostce Policji niebędącej wła-
ściwą do prowadzenia Twojej sprawy, będzie niezwłocznie przekazane jednostce odpowiedniej ze względu na
miejsce zaistnienia zdarzenia i tam będą wykonywane dalsze czynności w sprawie.
Pamiętaj, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa zawiadomienie o przestępstwie możesz przeka-
zać także innym organom posiadającym uprawnienia do prowadzenia postępowania przygotowawczego, np.:
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Straży Granicznej, Urzędo-
wi Kontroli Skarbowej – zgodnie z posiadanymi przez nie szczególnymi kompetencjami.
Jak złożyć zawiadomienie o przestępstwie? 9
5. Kiedy jest potrzebny wniosek o ściganie?
Zgodnie z obowiązującą w Polsce procedurą karną, sprawcy przestępstw i wykroczeń w zasadzie są ścigani
z urzędu: Policja lub prokuratura, otrzymawszy Twoje zawiadomienie o przestępstwie, niezwłocznie podej-
muje działania, mające na celu wykrycie sprawcy i zebranie dowodów jego winy.
Istnieją jednak przestępstwa, w wypadku których Policji nie wystarczy Twoje zawiadomienie o prze-
stępstwie, będzie bowiem potrzebne dodatkowe oświadczenie woli, zwane wnioskiem o ściganie karne lub
– w przypadku zawiadomienia o wykroczeniu – żądaniem ścigania. Są to wymogi formalne, wynikające
z obowiązujących przepisów. Oczywiście nie musisz wiedzieć, których przestępstw (i wykroczeń) to dotyczy
– tę informację uzyskasz od policjanta przyjmującego zawiadomienie o przestępstwie (lub wykroczeniu).
Innymi słowy, w niektórych przypadkach Policja potrzebuje Twojej dodatkowej zgody na podjęcie czynności,
o ile jesteś w tej sprawie pokrzywdzonym.
Chodzi tu o takie zachowania, których skutki bywają odczuwane subiektywnie przez różnych
pokrzywdzonych, bądź które dotyczą bardzo osobistych (intymnych) sfer życia, lub sytuacje,
gdy sprawca jest osobą najbliższą dla pokrzywdzonego.
Jeżeli nie jesteś pokrzywdzonym, a składasz zawiadomienie o takim przestępstwie popełnionym na szko-
dę kogoś innego, wszczęcie postępowania karnego w tej sprawie będzie uzależnione od uzyskania wniosku
o ściganie bezpośrednio od osoby pokrzywdzonej.
Złożenie wniosku o ściganie musi mieć formę pisemną. Zostaniesz zapytany o decyzję podczas składania
zawiadomienia o przestępstwie – protokół z tej czynności zawiera stosowną rubrykę. Jeżeli zdecydujesz się
złożyć wniosek o ściganie, potwierdzisz to własnoręcznym podpisem wraz z datą na protokole przyjęcia ust-
nego zawiadomienia o przestępstwie. Jeżeli po złożeniu zawiadomienia o przestępstwie nie zechcesz złożyć
wniosku o ściganie jego sprawcy, zostaniesz poproszony o własnoręczne napisanie krótkiego oświadczenia
w tym zakresie. Jeśli złożone przez Ciebie zawiadomienie pisemne nie będzie zawierało wniosku, Policja
wezwie Cię do jego złożenia i udokumentuje to w odpowiednim protokole.
Możesz poprosić o czas do namysłu, nie może być on jednak długi. Pamiętaj, że zwłoka obniża skuteczność
działania Policji. Jeśli po namyśle podejmiesz decyzję o złożeniu wniosku o ściganie sprawcy, będziesz mu-
siał stawić się w jednostce Policji, gdzie podpiszesz odrębny protokół przyjęcia wniosku o ściganie.
Gdy dowiesz się, że ściganie sprawcy przestępstwa, o którym zawiadamiasz, jest możliwe tylko na Twój
wniosek, musisz podjąć decyzję. Powinna być ona dokładnie przemyślana. Musisz przy tym znać kilka pod-
stawowych zasad z tym związanych.
Brak wniosku o ściganie stanowi tzw. ujemną przesłankę procesową – uniemożliwia wszczęcie postępo-
wania karnego. Do momentu podjęcia przez Ciebie decyzji, Policja może tylko zabezpieczyć ślady i dowody
w niezbędnym zakresie (przed ich utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem). Jeżeli złożyłeś zawiadomienie
o przestępstwie, lecz nie wyraziłeś zgody na ściganie jego sprawców, sprawa zostanie umorzona.
Zgodnie z polską procedurą karną, istnieje zasada niepodzielności wniosku: jeżeli sprawców było kil-
ku – złożenie wniosku o ściganie jednego z nich automatycznie spowoduje objęcie ściganiem pozostałych
współsprawców, niezależnie od woli składającego wniosek (chyba że któryś ze sprawców okaże się dla Ciebie
osobą najbliższą – wówczas ściganie tej konkretnej osoby będzie wymagało od Ciebie podjęcia dodatkowej
decyzji).
Ewentualne cofnięcie złożonego wniosku o ściganie wymaga spisania protokołu przyjęcia cofnięcia wnio-
sku o ściganie w jednostce Policji prowadzącej Twoją sprawę i jest możliwe tylko za zgodą odpowiednich
organów. W postępowaniu przygotowawczym wniosek może zostać cofnięty za zgodą prokuratora, a w postę-
powaniu przed sądem za zgodą sądu – do rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej.
Konsekwencją skutecznego cofnięcia wniosku jest umorzenie postępowania. Skuteczne cofnięcie wniosku
oznacza uzyskanie zgody prokuratora lub sądu, a decyzja taka jest każdorazowo uzależniona od okolicznoścCzy reprezentują Państwo dostawcę usługi cyfrowej i chcą Państwo dokonać zgłoszenia incydentu istotnego?
Dostawcą usługi cyfrowej jest osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo przedstawiciela mającego jednostkę organizacyjną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, świadcząca usługę cyfrową, z wyjątkiem mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646 i 1479). Rodzaje usług cyfrowych określa załącznik nr 2 do ustawy z dnia 5 lipca 2018 o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa (Dz. U. poz. 1560).
Jako incydent istotny określa sie incydent, który ma istotny wpływ na świadczenie usługi cyfrowej w rozumieniu art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/151 z dnia 30 stycznia 2018 r. ustanawiającego zasady stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 w odniesieniu do dalszego doprecyzowania elementów, jakie mają być uwzględnione przez dostawców usług cyfrowych w zakresie zarządzania istniejącymi ryzykami dla bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych, oraz parametrów służących do określenia, czy incydent ma istotny wpływ (Dz. Urz. UE L 26 z 31.01.2018, str. 48), zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym 2018/151,
CSIRT NASK na podstawie art 41. pkt 10) w związku z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2018 (Dz. U. poz. 1560) o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa zastrzega sobie prawo do przekazania nazwy dostawcy, który zgłosił incydent istotny, ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji pełniącemu rolę organu właściwego dla rzeczonego dostawcy.
Zgłoszenie incydentu za pomocą formularza dostępnego po wybraniu opcji "Tak" stanowi wypełnienie obowiązku wynikającego z art 18 ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 lipca 2018 (Dz. U. poz. 1560) o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa.